1904 – 1978, Suecia
Trad. Francisco J. Uriz
Li Kan habla bajo el árbol
Una parte de tú existencia está
en tus manos, otra no (Epicteto)
IX (frg.)
Muchos convirtieron la palabra de la sabiduría en una especie de arte;
Jugaban con las linternas de la claridad;
lucían cuando era importante y cuando era demasiado tarde
como virtuosos de la luz en las tinieblas del mundo.
Cuanto más densas eran las tinieblas, más luminosa lucía la linterna.
Y el sabio gozaba viendo las polillas grises
lanzarse deslumbradas contra el ardiente cristal.
* * *
No confíes tampoco unilateralmente en la adoración de la belleza.
Con el tiempo se fue convirtiendo en una virtud general
y espanta ahora a todo el muguete del valle.
Andamos comiendo belleza por dondequiera que vamos,
pero el Sol, el único que penetra y vigila,
descifra también la elección más corriente de caminos de la sed de belleza.
Por eso arroja constantemente nuestros elegidos trozos de placer,
como si fuese carne; los arroja una y otra vez
a los mordisqueantes perros de Diana.
Tłum. Ada Trzeciakowska
Li Kan przemawia pod drzewem
Jedna część twojego istnienia jest
w twoich rękach, druga nie. (Epiktet)
IX (frg.)
Wielu uczyniło ze słowa mądrość pewien rodzaj sztuki;
Zabawiali się kagankiem jasności;
rozświetlali się, kiedy było potrzeba i kiedy było za późno
niczym wirtuozi światła w mrokach świata.
Im gęstszy mrok, tym jaśniej świecił kaganek.
A mędrzec radował się na widok szarych ciem
ciskających się w zaślepieniu na rozżarzone szkło.
***
Nie pokładaj bezmyślnie ufności w uwielbieniu piękna.
Z czasem przekształciło się ono w cnotę powszechną
i przeraża teraz każdą konwalię.
Poruszamy się jedząc piękno gdziekolwiek idziemy,
ale Słońce, jedyny byt, który przenika i czuwa,
odczytuje również najpowszedniejszy wybór dróg do pożądania piękna.
Dlatego stale rzuca nam wybrane kąski przyjemności,
jakby były mięsem; rzuca je raz po raz
kąśliwym psom Diany.
Me gusta esto:
Me gusta Cargando...
ADA LÍRICA 