Ewa Lipska

1945 – , Polonia

Trad. Ada Trzeciakowska

La certeza

Ya ha habido semejante examen de historia
cuando todos los alumnos fallaron a la vez.
Y ha quedado de ellos un solemne cementerio.

No hay certeza de que fuera un examen.
No hay certeza de que todos fracasaran.
Sí, hay certeza de que quedó de ellos un solemne cementerio.

Ya ha habido semejante amor.
Pero no hay certeza de que fuera el nuestro.
Ya ha habido semejantes personas.
Pero no hay certeza de que hayamos sido nosotros.
Ya ha habido semejantes pteranodones voladores.
Pero no hay certeza de que haya sido en nuestra época.
Ya ha habido semejante lenguaje.
Pero no hay certeza de que lo hayamos hablado.
Ya ha habido semejante silencio.
Pero no hay certeza de que haya sido entre nosotros.
Ya se ha producido el fin del mundo.
Pero no hay certeza de que haya sido de nuestro mundo.

Y quedó de él un solemne cementerio.
Sí, hay una certeza de que ha quedado un solemne cementerio.

Poema de Ewa Lipska musicalizado por Marek Grechuta

Pewność

Był już taki egzamin z historii
kiedy naraz wszyscy uczniowie oblali.
I został po nich uroczysty cmentarz.

Nie ma pewności że to był egzamin.
Nie ma pewności że wszyscy oblali.
Jest pewność że został po nich uroczysty cmentarz.

Była już taka miłość.
Ale nie ma pewności że to była nasza.
Byli już tacy ludzie.
Ale nie ma pewności że to byliśmy my.
Były już takie latające pteranodony.
Ale nie ma pewności że to za naszych czasów.
Był już taki język.
Ale nie ma pewności że nim mówiliśmy.
Było już takie milczenie.
Ale nie ma pewności że to pomiędzy nami.
Był już koniec świata.
Ale nie ma pewności że to naszego świata.

I został po nim uroczysty cmentarz.
Jest pewność że został po nim uroczysty cmentarz.

Ewa Lipska

1945 – , Polonia

Trad. Manel Bellmunt Serrano

Trabajo aquí

Trabajo aquí. En la Europa del Este.
En compañía de perros. Pequeños y desmañados.
Y de gentes tristes y ebrias.
O trágicas al estilo de August Strindberg.
Sobre el escritorio la lata de conservas de un poema.
Un guante. Cartas. Tinta en la ventana.
En medio de la habitación, una butaca
de la tumba de Tutankamón.
El papel sigue respirando
pero con dificultades. Con nitroglicerina.
Mi tiempo. Mi cuerpo. Mi vida.
Todo se ha vuelto de un solo uso
como un vestido de papel o una servilleta.
Lo único seguro es una sombra en la esquina de mi habitación.
Un taxi negro que crece desde hace años.

Fotograma de la película rusa Leviatán de Andrey Zvyagintsev

Tu pracuję

Tu pracuję. Na wschodzie Europy.
W otoczeniu psów. Małych i niezgrabnych.
Ludzi smutnych albo pijanych.
Albo tragicznych jak u Augusta Strindberga.
Na biurku konserwa wiersza.
Rękawiczka. listy. W oknie atrament.
Na środku pokoju fotel
z grobu Tutenchamona.
Oddycha jeszcze papier
ale ciężko. Z nitrogliceryną.
Mój czas. moje ciało. Moje życie.
Wszystko do jednorazowego użycia
tak jak suknia z papieru albo serwetka.
Pewny jest jedynie cień w rogu pokoju.
Powiększająca się od lat
czarna taksówka

Ewa Lipska

1945 – , Polonia

*Creo que este texto de José Lezama Lima podría servir de contrapunto o arrojar una nueva luz sobre este poema.

Trad. M. Belmut Serrano

Testamento

Cuando Dios muera
abriremos el testamento
para saber
quién se queda con el mundo

con esta inmensa trampa
para las personas


Fotograma de «La doble vida de Weronika» de Krzysztof Kieslowski

Testament

Po śmierci Boga 
otworzymy testament 
aby dowiedzieć się 
do kogo należy świat 

ta wielka łapka 
na ludzi

Frames instalación de Nicolas Crauss (2018) en el Museo de Arte Moderno de Breslavia. Foto propia.