1974, Ucrania
Trad. Ada Trzeciakowska
***
él pide – no me ayudéis
ayudad a los soldados
ya no me hace falta nada
ni medicinas, ni calor, ni luz
ni un sorbo de agua antes de morir
no dejaré esta estancia
a no ser que abandone la estancia del cuerpo
pero me han dicho que no hay Dios
y aquel que existe, se parece demasiado al hombre
y el hombre – creo que existe,
¿deberá de existir?-
supuestamente he vivido mi vida
pero sigo sin saber nada
y esa noche me dolió tanto
que me olvidé de todo y de mí mismo también
no vi ni el cielo, ni el cosmos, ni la negrura
divina; sólo vi a unos soldados
sentí en mis huesos cómo querían beber
no me ayudéis más
ayudad a los que todavía pueden
dar a luz a los niños
Trad. Aneta Kamińska
***
on prosi – nie pomagajcie mnie
pomagajcie żołnierzom
mnie już niczego nie trzeba
ani leków ani ciepła ani światła
ani łyka wody przed śmiercią
nie wyjdę z tego pokoju
chyba że wyjdę z pokoju ciała
ale powiedziano mi że Boga nie ma
a ten który jest – zbyt podobny do człowieka
a człowiek – chyba jest,
chyba musi być?
podobno przeżyłem życie
ale i tak niczego nie wiem
a tej nocy tak mnie bolało
że zapomniałem o wszystkim i zresztą o sobie samym
nie widziałem ani nieba ani kosmosu ani Bożej
czerni; widziałem tylko żołnierzy
czułem w kościach jak oni chcą pić
nie pomagajcie mi więcej
pomagajcie tym którzy jeszcze mogą
rodzić dzieci
ADA LÍRICA 