1977, Polonia
Trad. Ada Trzeciakowska
27.
Muchas novedades. Por ejemplo
cuando vienes – paciente
y cambiada – con un vestido claro
y enseguida nos ponemos a comer cerezas,
ácidas y acerbas. Escupes
los huesos y los encierras en tu mano
apretándola como una niña traviesa,
que está a punto de dejar una mancha
de sangre en todo lo que toque,
y yo viéndolo, espero a que lo hagas.
Porque si no se trata de eso,
de que quede una huella, ¿quiénes somos –
si hasta aquí hemos llegado?
Fotogramas de El desierto rojo de M. Antonioni, Hannes Schüpbach, Erik Madigan Heck
27.
Dużo nowego. Na przykład
kiedy przychodzisz – cierpliwa
i odmieniona – w jasnej sukience,
i już po chwili jemy czereśnie,
kwaśne i cierpkie. Wypluwasz
pestki i trzymasz je w zaciśniętej
dłoni jak niesforna dziewczynka,
która za moment zostawi krwawą
plamę na tym, czego dotknie,
a ja widząc to, czekam aż to zrobisz.
Ponieważ jeśli nie w tym rzecz,
żeby został ślad, kim jesteśmy –
skoro dotąd doszliśmy?
z tomiku Tak pięknie ci umarłem (Instytut Mikołowski, 2024)