1920-2009, Uruguay
***
Haberse muerto tanto y que la boca
quiera vivir un poco todavía
y que el cuerpo, los brazos y la boca
y que las noches cálidas, los días
ciegos, y el frío sin sexo de la aurora…
Haberse muerto tanto y de tal modo
y sostener un nombre todavía
y una voz que se afirma y se alza en números.
Haberse muerto tanto y que los lilas,
y las tintas azules y las rojas
y las hojas, las rosas y las lilas…
(1942)
Fotografía de Tamara Dean -artista y fotógrafa australiana
Tłum. Ada Trzeciakowska
***
Umrzeć tak bardzo i by usta
chciały żyć trochę
i by ciało, ramiona i usta
i by noce gorące, dni
ślepe i bez seksu chłód świtu…
Umrzeć tak bardzo i w taki sposób
i utrzymać wciąż imię
i głos, który utwierdza się i niesie w liczbach.
Umrzeć tak bardzo i żeby lile*,
i barwy niebieskie i czerwone
i liście, róże i lilie…
*lila – kolor liliowy, ale również ,w ostatniej linii, krzak bzu. Ze względu na melodię i rymy, przetłumaczyłam jako lilie
