1951 – , Colombia
Fundido a negro
Cuando tenía tres años vi a mi madre iluminada
pero yo creí que ardía y lloré.
A los siete pinté un toro de grandes astas y me miré en
sus ojos
sintiendo ya su herida.
A los quince, con la cara llena de granos, oí cantar la
soledad en varias lenguas,
y las entendí todas. Mi noche se llenó de pesadillas.
A los dieciocho
oí decir que estaba mal de la cabeza.
Yo me aferré con fuerza al leño podrido de la infancia
mientras una raíz crecía entre mis cejas.
Tenía casi treinta
el día en que mis hermanas, asustadas,
agitaron sus alas de paloma y lavaron mi rostro con sus lágrimas.
Quise decir sus nombres. Quise gritar las quiero.
Pero alguien ya apagaba las estrellas.
Creaciones del recientemente fallecido videoartista estadounidense Bill Viola
De vuelta a casa, Barajas 27 de enero…
Tłum. Ada Trzeciakowska
Zaciemnienie
Kiedy miałam trzy lata, ujrzałam podświetloną twarz matki,
myślałam, że płonie i zapłakałam.
W wieku siedmiu lat namalowałam byka z wielkimi rogami, przeglądając się w
jego oczach
wyczułam już ich ranę.
W wieku piętnastu lat, z twarzą usianą pryszczami, słyszałam samotność
śpiewającą wieloma językami,
i wszystkie je zrozumiałam. Moją noc wypełniły koszmary.
W wieku osiemnastu lat
mówiono, że jestem chora na głowę.
Uczepiłam się mocno zgniłej żerdzi dzieciństwa
podczas gdy korzeń rozrastał się mi między brwiami.
Miałam prawie trzydzieści lat
w dniu, gdy moje siostry, przestraszone,
zatrzepotały gołębimi skrzydłami i obmyły mi twarz łzami.
Chciałam wypowiedzieć ich imiona. Chciałam wykrzyczeć im kocham.
Lecz ktoś zaczął już gasić gwiazdy.
