1977, Polonia
Trad. Ada Trzeciakowska
44.
Si vamos a morirnos juntos,
tal como lo hemos acordado,
deberías saber que aquella
mañana de domingo salía
de casa sin pensar en la muerte
ni el amor. Y aun así se dio
la muerte y se dio el amor que
no van a caber en el poema
porque el poema no es un cosmos
sino un apartamento donde
hay alguien esperando, otras veces
ya no hay nadie allí. Por lo tanto,
cuando preguntas a dónde iba,
querría que me preguntaras,
de dónde venía, y te diría,
que el camino es como una cinta,
con la que uno quiere atar cabos
o uno la lanza al viento y mira.
Fotografías de Nicolas Dhervillers
44
Jeżeli mamy umrzeć razem,
na co byliśmy umówieni,
powinnaś wiedzieć, że w tamten
niedzielny poranek wyszedłem
z domu nie myśląc o śmierci
i miłości. A przecież stała się
śmierć i stała się miłość, które
nie zmieszczą się do wiersza
bo wiersz to nie jest kosmos,
tylko mieszkanie, w którym
ktoś czeka, innym razem
nikogo tam nie ma. Dlatego,
kiedy pytasz, dokąd szedłem,
chciałbym, żebyś zapytała,
skąd wracam, a ja odpowiem,
że droga to jest taka wstążka,
którą wiąże się koniec z końcem
albo rzuca się ją na wiatr i patrzy.
z tomiku Tak pięknie ci umarłem (Instytut Mikołowski, 2024)
