Roman Honet

1974 -, Polonia

Trad. Ada Trzeciakowska

TÚ, CANCIÓN

recuerdas tal vez: me gustaban las briznas de hierba,
había alguien viviendo en cada una,
a veces soñaba que él pasaba corriendo
(a veces que no había nada). es desde allí

que estoy viendo: los rostros, el viento
también más duro que tú, las curas
para mi mirada puesta en el pasado,
ininterrumpida. Pienso -imposible

que te me arrebate alguna canción,
alguna broma-, todavía cerca, tan cerca
te veo y susurro:
no podría vivir sin ti,

y tú -sin mí-, aquí
tanta sangre se queda en la tierra

de «memoria de nadie, cuerpo mío» (2024)

Collage propio

TY, PIOSENKA

może pamiętasz: lubiłem źdźbła traw,
w każdym ktoś mieszkał,
a czasem śniło mi się, że przebiegał
(czasami, że nic nie ma). to stamtąd

widzę: twarze, wiatr,
również twardszy od ciebie, lekarstwa
na moje zapatrzenie w przeszłość,
nieprzerwane. myślę – niemożliwe,

że ukradnie mi cię jakaś piosenka,
jakiś żart, ciągle blisko, tak blisko
widzę cię i szepczę:
nie mógłbym żyć bez ciebie,

a ty – beze mnie, tutaj
tak wiele krwi zostaje w ziemi

z «pamięć niczyja, ciało moje» (Biuro Literackie, 2024)

Related Post

Olga JackowskaOlga Jackowska

1951-2018, Polonia Frenesí de los cuerpos azules Saturno azota con el frío a la TierraEl hielo se desliza dentro de mi corazónse instala cómodamente en el ojomientras refrigera los sueños

Jacek DehnelJacek Dehnel

1980 – , Polonia desde el escenario Aquí y allá, en esta oscuridad, de cristal líquido,crecen las flores de los helechos, brillan con un resplandor        celeste – encima, rostros de