1981- , España (Albacete)
Sé que seremos inmortales
Sé que seremos inmortales
que nuestra historia sobrevivirá
a las hojas de papel de un libro
nuestra memoria viajará por el espacio
sin detenerse nunca
eternamente a
velocidad constante
para enseñar a razas que no podemos ni imaginar
que pudimos ser felices
que teníamos el mundo a nuestros pies
y aprovechamos para pisotearlo.
Mi videopoema, adaptación del texto del poeta manchego, Ángel M. Alcalá. En las imágenes retomo la reflexión del escritor que gira alrededor de la condición humana y la dualidad inscrita en ella. Nociones antitéticas, sin embargo, inseparables del bien y del mal, de la belleza y la fealdad, felicidad y desgracia, guerra y paz, memoria y olvido, vida y muerte forman vértebras visuales que sostienen la reflexión del poeta. Música del oratorio de Richard Einhorn compuesta en 1995 como banda sonora para La pasión de Juana de Arco de C.T. Dreyer (1928). Imágenes grabadas entre España y Polonia (Cracovia, Auschwitz, La Mancha)
Tłum. Ada Trzeciakowska
Wiem, że będziemy nieśmiertelni
Wiem, że będziemy nieśmiertelni
że nasza historia przetrwa
dłużej niż papierowe stronice książek
nasza pamięć będzie przemierzać przestrzeń
nie zatrzymując się nigdy
wiecznie
z tą samą prędkością
by pokazać innym rasom trudnym do wyobrażenia
że mogliśmy być szczęśliwi
jednak mając świat u stóp
zrobiliśmy wszystko, by go zniszczyć.
Adaptacja wiersza jako projekt wizualny stanowi kontynuacja przemyśleń pisarza nad kondycją ludzką i wpisaną w nią dwoistością. Rodzaj wizualnej refleksji, która opiera się na antytetycznych i jednocześnie nierozdzielnych pojęciach: dobra i zła, piękna i brzydoty, szczęścia i niedoli, wojny i pokóju, pamięci i zapomnienia, życia i śmierci. Muzyka z oratorium Richarda Einhorna skomponowanego w 1995 roku jako ścieżka dźwiękowa do filmu C.T. Dreyera Pasja Joanny d’Arc (1928). Kadry nagrane w Hiszpanii i Polsce (Kraków, Auschwitz, La Mancha).