1951 – , Colombia
IDA Y REGRESO
Allá arriba todo tiene un aire de irrealidad
y tú vuelves y te preguntas, con ingenuidad provinciana,
cómo es posible que te sostenga el aire.
A esa pegunta suele añadirse un leve escalofrío,
un deseo de ser un pájaro real
de vuelo alto y escaso pensamiento.
Las nubes no son exactamente nubes cuando viajas.
Pueden, incluso, en ciertas circunstancias,
convertirse en incómodas metáforas.
El tiempo en los aviones se hincha como un paréntesis.
En él caben memorias,
cartas que nunca escribirás, diálogos falsos,
y esa lucidez fría que vuelve a evidenciarnos
que somos animales de tierra,
mamíferos inquietos
que en la ciudad soñada ya empezamos
a añorar nuestra casa
y al regresar a esta
a imaginarnos la ciudad soñada.
De camino a casa, Barajas 26 de enero
De vuelta a casa, Barajas 27 de enero…
Tłum. Ada Trzeciakowska
TAM I Z POWROTEM
Tam wysoko wszystko zdaje się nierzeczywiste,
a ty wracasz i pytasz się, z zaściankową naiwnością,
jak to możliwe, że podtrzymuje cię powietrze.
Pytaniu zaś towarzyszy delikatne drżenie,
być ptakiem, jak on
wzbijać się wysoko a myśleć niewiele.
W podróży, chmury nie do końca są chmurami.
Czasem mogą wręcz
przybrać formę niewygodnych metafor.
Czas w samolotach puchnie jak nawiasy.
Mieści wspomnienia,
listy, których nie napiszesz, zmyślone dialogi
i lodowatą świadomość, która dowodzi,
że nasze miejsce jest na ziemi.
Jesteśmy niespokojnymi ssakami,
które w wyśnionym mieście zaczynają
tęsknić za domem
a znalazłszy się za progiem domu
żyją snem o wymarzonym mieście.
Laguna del Campillo
De camino a casa
