1942 – , Rumanía
Trad. Ada Trzeciakowska
Claro de muerte
Mueren los insectos en el aire
Sonriendo,
Caen, segados suavemente, sin dolor,
Caen sobre los hombros y los cabellos,
La luz
Los envuelve en una mortaja,
Como hermanos, a todos.
E insta a las abejas a entrar en las colmenas,
A los osos a dormir
Y a las hojas a caer.
Luz que ilumina hacia la muerte,
Luz santa, luz de lágrimas,
Suavidad que desborda la palabra,
Luz blanda, luz buena
Que descubre en la eternidad el resplandor.
Parecido al claro de luna,
Un claro en sueños con sabor a heno
De alas rotas de mariposas,
Hojas secas de un libro,
Silencio que fluye
Antes de nacer,
Silencio de luz,
Claro de muerte.
Collage propio a partir de las imágenes de Tamara Dean y Sandra Bartocha
Tłum. Ada Trzeciakowska
Poświata śmierci
Owady obumierają w powietrzu
Uśmiechając się,
Opadają łagodnie, bezboleśnie ścięte,
Opadają na włosy, na ramiona
Światło,
Otula je całunem,
Po bratersku, wszystkie.
I nawołuje pszczoły do ula,
I niedźwiedzie nakłania do snu,
A liście ściąga na ziemię
Światło jaśniejące ku śmierci
Święte światło, pełne łez,
Łagodność wylewająca się ze słów,
Miękkie światło, dobre światło,
w wieczności odkrywa blask.
Na podobieństwo księżycowej poświaty,
Polany ze snów o smaku siana
Ze strzępków motylich skrzydeł,
Zasuszonych kart ksiąg,
Cisza sprzed narodzin
Płynąca,
Świetlista cisza,
Poświata śmierci.
Clar de moarte
Mor gâze-n aer
Surâzând,
Cad lin, fără durere secerate,
Ne cad pe umeri şi în păr,
Lumina
Le înfăşoară în giulgiu,
Frăţeşte, pe toate.
Şi face semn albinelor să intre-n stupi,
Şi urşilor s-adoarmă,
Şi frunzelor să cadă.
Lumină luminând spre moarte,
Lumină sfântă, înlăcrimată,
Blândețe nencăpută în cuvânt,
Lumină moale, lumină bună,
Descoperind în veşnicie clar
Asemeni clarului de lună,
Poiană-n somn cu gust de fân
Din rupte-aripi de flutur,
Uscate foi de carte,
Tăcere dinainte de naştere
Curgând,
Tacere luminată,
Clar de moarte.
