1977 – , México
Acumulaciones
Los poemas se me acumulan (hijo)
en el hígado, el bazo, los riñones
(formaciones calcáreas:
estalactitas, estalagmitas:
grutas interminables que se dicen sin escribirse
se forman —deforman—)
piedritas en el hígado en el zapato,
una piedra me enseñó que mi destino
y el que esté libre de pecado… la primera de una pila —
acumulaciones—:
piedra sobre piedra.
Prohibiciones médicas:
café y cigarrillos, por lo que te decía de las irritaciones,
sensibilidad extrema de los órganos, ni monumentales ni musicales:
guerras internas —intestinas, literal—
de las palabras por emerger, ver una luz, palabras que se desprendan:
palabras de sal, de cal, de óxidos, palabras de la herrumbre, palabras piedras, palabras nebulosas
palabras grutas —acumulaciones de la vida— floraciones: tejidos del amor.
Un poema es una acumulación que se distiende:
también el cáncer y
las altas cantidades de azúcar:
acumulaciones halladas por no decirse: acumulaciones
nebulosas, el universo:
los poemas se acumulan.
Acumulación
Un poema es una acumulación que se distiende:
costal de gatos refulgentes en las bóvedas del tiempo: prisa y nebulosas:
días repletos de cestos de fruta
y de cestos con cáscaras y semillas.
Días colmados de prisa y nebulosas, hijo.
Fotografía de George Seeley (1)
Tłum. Ada Trzeciakowska
Złogi
Wiersze odkładają się we mnie (synu)
w mojej wątrobie, śledzionie, nerkach
(formacje wapienne:
stalaktyty, stalagmity:
niekończące się groty wypowiadające się bez zapisania
formują się – deformują)
kamyki w wątrobie w bucie,
kamień nauczył mnie, że moje przeznaczenie
i ten, kto nie zgrzeszył… pierwszy ze sterty –
złogi-:
kamień na kamieniu.
Zakazy lekarskie:
kawa i papierosy, przez to, co mówiłam ci o podrażnieniu,
skrajna wrażliwość organów ani monumentalnych, ani muzycznych:
wojny wewnętrzne – trzewne, dosłowne
Słów mających się wyłonić, ujrzeć światło, słowa, które odrywają się:
słowa z soli, z wapna, z tlenków, słowa rdzy, słowa kamienie, słowa mgławice
słowa groty – skupiska życia – rozkwity: tkanki miłości.
Wiersz jest skupiskiem w stanie naprężenia:
także rak i
wysokie ilości cukru:
złogi występujące przez niewypowiedzenie: złogi
mgławice, wszechświat:
wiersze odkładają się.
Skupisko
Wiersz jest skupiskiem w stanie naprężenia:
kłęby lśniących kotów na firmamencie czasu: pośpiech i mgławice:
dni zapełnione koszami owoców
i koszami pełnymi skorup i nasion.
Dni złożone z pośpiechu i mgławic, synu.
