1940 – , España
Arcángel de silencio
También bajo la tierra brota amor,
la verme blanca y la mosca azul
que a los huesos cortejan,
dando paso a un gemido
que acuna las raíces.
Y en la sumisa mansedumbre
del despojo la mutación se inicia.
Vosotros, los que mi voz
ajena a vuestra voz considerasteis,
vedla emerger ahora vegetal,
como yo veo la leve niebla
debajo de los párpados cerrados;
ved cómo nace en las madreselvas
el néctar que un día
entregó mi boca al poema
y me torno amoroso silencio
en su perfume.
Collage propio
Tłum. Ada Trzeciakowska
Archanioł ciszy
Pod ziemią też kiełkuje miłość,
biały nicień i niebieska mucha,
które adorują kości,
przeistaczają się w jęk
kołyszący korzeniami.
I w potulnej uległości
rozbioru rozpoczyna się mutacja.
Wy, którzy poważaliście mój głos
głosowi waszemu obcy,
patrzcie, jak roślinny teraz wschodzi,
jak ja pod przymkniętymi powiekami
widzę delikatną mgłę;
wy patrzcie jak w wiciokrzewach rodzi się
nektar, który kiedyś
oddał moje usta wierszom
a ja staję się miłosną ciszą
w ich woni.
