Blanca Varela

1926-2009, Perú

supuestos

el deseo es un lugar que se abandona
la verdad desaparece con la luz
corre-ve-y-dile

es tan aguda la voz del deseo
que es imposible oírla
es tan callada la voz de la verdad
que es imposible oírla

calor de fuego ido
seno de estuco
vientre de piedra
ojos de agua estancada
eso eres

me arrodillo y en tu nombre
cuento los dedos de mi mano derecha
que te escribe
 
me aferro a ti
me desgarra tu garfio carnicero
de arriba abajo me abre como a una res
y estos dedos recién contados
te atraviesan en el aire y te tocan

y suenas suenas suenas
gran badajo
en el sagrado vacío de mi cráneo

Fotografía de Laura Makabresku

Tłum. Ada Trzeciakowska

Domysły

pragnienie jest miejscem, które się opuszcza
prawda znika wraz ze światłem
idź-biegiem-powiedz mu

głos pragnienia jest tak wysoki.
że nie sposób go usłyszeć
głos prawdy jest tak cichy
nie sposób go usłyszeć

żarem wygasłego ognia
piersią ze stiuku
brzuchem z kamienia
oczyma ze stojącej wody
tym jesteś

przyklękam i w twoim imieniu
liczę palce u mej prawej ręki
tej która do ciebie pisze
 
przywieram do ciebie
rozcina mnie twój rzeźnicki hak
od góry do dołu rozdziera mnie jak tuszę
a te świeżo policzone palce
przeszywają cię w powietrzu i dotykają cię

a ty dźwięczysz dźwięczysz dźwięczysz
wielkie serce dzwonu
w świętej pustce mojej czaszki

Deja un comentario