1878-1967, Estados Unidos
Trad. Miguel Martínez-Lage
Asesinos
A vosotros canto
con voz queda, como la del hombre que habla con su hijo
muerto;
con la dureza de un hombre esposado,
sujeto allí donde no puede moverse.
Bajo el sol
hay dieciséis millones de hombres
elegidos por sus dientes brillantes,
su buena vista, sus piernas duras
y porque corre en sus muñecas la sangre caliente y joven.
Y un jugo rojo corre por la verde hierba;
y un jugo rojo empapa la oscura tierra.
y los dieciséis millones asesinan…y asesinan y asesinan.
Nunca los olvido, ni de noche ni de día:
me golpean la cabeza para que los recuerde,
me baten el corazón y yo les devuelvo el grito
y grito a sus hogares y mujeres, a sus sueños y juegos.
Despierto en plena noche y me llega el olor de las trincheras
y escucho la leve agitación de los que duermen en hilera…
Dieciséis millones de durmientes y piquetes a oscuras:
algunos ya durmientes para siempre,
algunos a punto de dormir mañana, dando tumbos, para siempre,
clavados tras la estela de la pena negra del mundo,
comiendo y bebiendo, empeñados en la faena… en un
largo trabajo de asesinos.
Dieciséis millones de hombres.
Tłum. Ada Trzeciakowska
Mordercy
Zaśpiewam wam
Łagodnie, jak przemawia człowiek do martwego dziecka;
Twardo jak człowiek w kajdanach,
Przetrzymywany tam, gdzie nie może się poruszyć:
W słońcu
zebrało się szesnaście milionów mężczyzn,
Wybranych z uwagi na lśniące zęby,
Bystry wzrok, mocne nogi,
A w ich przegubach płynie młoda, ciepła krew.
Gdy czerwone soki płyną po zielonej trawie;
Gdy czerwone soki sycą czarną ziemię
Gdy szesnaście milionów mężczyzn zabija… i zabija, i zabija.
Nie potrafię ich zapomnieć ani w dzień, ani w nocy:
Tłuką moją głową bym o nich pamiętał;
Uderzają w serce, a ja krzyczę do nich,
Do ich domów i kobiet, do ich snów i gier.
W nocy budzę się czując smród okopów,
I słyszę ciche poruszenie wśród śpiących w szeregach…
Szesnaście milionów mężczyzn śpiących i pikietujących w ciemnościach:
Niektórzy usnęli dawno, na wieki
Inni zapadają w sen do jutra na zawsze
pochwyceni w wir czarnego serca świata,
Jedzą i piją, harując… w mozolnym trudzie zabijania.
Szesnaście milionów mężczyzn
Killers
I am singing to you
Soft as a man with a dead child speaks;
Hard as a man in handcuffs,
Held where he cannot move:
Under the sun
Are sixteen million men,
Chosen for shining teeth,
Sharp eyes, hard legs,
And a running of young warm blood in their wrists.
And a red juice runs on the green grass;
And a red juice soaks the dark soil.
And the sixteen million are killing … and killing and killing.
I never forget them day or night:
They beat on my head for memory of them;
They pound on my heart and I cry back to them,
To their homes and women, dreams and games.
I wake in the night and smell the trenches,
And hear the low stir of sleepers in lines—
Sixteen million sleepers and pickets in the dark:
Some of them long sleepers for always,
Some of them tumbling to sleep tomorrow for always,
Fixed in the drag of the world’s heartbreak,
Eating and drinking, toiling … on a long job of killing.
Sixteen million men.