1987 -, Ucrania
Trad. Ada Trzeciakowska
***
No queda nada de esta ciudad
La ventisca ha cesado, el veneno ha salido.
[Tú no estás].
Y cuando rompes los brazos del sistema.
Cuando le escupes desde arriba.
Cuando incluso al cielo se llega a pie,
El mundo explota,
Dios juega con las bolas de nieve y fuma droga.
Y en algún lugar por ahí,
Donde mi sol se levanta,
Te duermes y gimes bajito:
¿Qué pasa hermano?
Y mi hermano se pone las botas alemanas
Y desgarra su corazón caliente:
Cuenta sus pérdidas.
Y miro el Corán y la Torá,
y una vez releído todo el Testamento,
encuentro la respuesta donde solo hay preguntas.
El cuerpo de Dios lo llevan al alba.
No he inventado nada, lo recuerdo todo.
Todas esas guerras y todas esas insinuaciones.
Y a decir verdad, al recordarlo todo con detalle
Esperé fiel,
cuando no había nada que esperar.
Trad. Aneta Kamińska
***
Nic nie zostało po tym mieście
Zamieć ustała, trucizna wyszła.
[Ciebie nie ma].
I kiedy łamiesz ręce systemu.
Kiedy z góry plujesz na niego.
Kiedy masz nawet do nieba na piechotę,
Świat wybucha,
Bóg bawi się w śnieżki i pali drag.
I tylko gdzieś tam,
Gdzie moje słońce wschodzi,
Zasypiasz i cicho jęczysz:
A co tam brat?
A brat wkłada niemieckie kamasze
I rozdziera gorące serce –
Liczy straty.
A ja patrzę na Koran i Torę,
I cały Testament przeczytawszy znowu,
Znajduję odpowiedź, gdzie same pytania.
I ciało Boga niosą o świcie.
Niczego nie wymyśliłam, wszystko pamiętam.
Wszystkie te wojny i wszystkie te zaczepki.
Jeśli tak dobrze wszystko sobie przypomnieć,
Bardzo wiernie czekałam,
kiedy nie było na co czekać.
