1942-2010, Polonia
Hambriento como un actor
Cuanto más difícil es mantener el cuerpo
vivo, más valioso se vuelve. Porque la mente
se libera fácilmente, se vuelve
terriblemente independiente, se nutre de sí,
se alimenta de un pez que salta por el tejado, de un pozo
con el tintín de los cubos, del vuelo del pájaro hacia lo desconocido.
Mas al otro lado de la calle hay un teatro.
Llega a la panadería un actor famoso y pregunta
si hay panecillos. Los compra, luego olvida,
vuelve y pregunta: ¿tenéis panecillos?
Sí, tengo, digo, unos panecillos inexistentes
que son de los precisas.
Walker Evans (1903-1975, EE.UU.) Breadline
Głodny jak aktor
Ciało jest tym cenniejsze, im trudniej
utrzymać je przy życiu. Bo umysł
łatwo się wyzwala, staje się
straszliwie niezależny, żywi się sobą,
zjada rybę skaczącą po dachu, studnię
z brzękiem wiader, lot ptaka w nieznane.
A po drugiej stronie ulicy stoi teatr.
Przychodzi do sklepu znany aktor, pyta,
czy nie ma bułek. Kupuje, potem zapomina,
wraca i pyta znowu: czy nie ma bułek?
Mam, mówię, bułki, których nie ma,
bo takich bułek ci potrzeba.
