1939-2013, México
contra la kodak
Cosa terrible es la fotografía.
Pensar que en esos objetos cuadrangulares
yace un instante de 1959.
Rostros que ya no son,
aire que ya no existe.
Porque el tiempo se venga
de quienes rompen el orden natural deteniéndolo,
las fotos se resquebrajan, amarillean.
No son la música del pasado:
son el estruendo
de las ruinas internas que se desploman.
No son el verso sino el crujido
de nuestra irremediable cacofonía.

Fotografía de mi abuela Bogusia, 1945 (a la derecha)
Tłum. Ada Trzeciakowska
przciwko kodakowki
Fotografia to straszna rzecz.
I pomyśleć, że w tych kwadratowych przedmiotach
spoczywa chwila z 1959.
Twarze, których już nie ma,
powietrze, które już nie istnieje.
Bo czas się mści
na tych, co zakłócają naturalny porządek rzeczy zatrzymując go,
Na fotografiach pojawiają się rysy, żółkną.
Nie są muzyką z przeszłości:
są łoskotem
walących się wewnętrznych ruin.
Nie są wersem, lecz trzaskiem
naszej nienaprawialnej kakofonii.
Qué visión más horrenda de Instagram… Estoy demasiado mediatizado. Preciosos versos, dan mucho que pensar. Dan para una entrada en mi blog, igual me pongo a ello y lo reblogueo. Lo guardo
Muchas gracias por tu comentario y por rebloguear. He pensado que te podría gustar también este poema del mismo poeta.
EL CASTILLO DE LOS CÁRPATOS.
Un sueño realizado aquél de Verne
en El castillo de las Cárpatos,
novela que leí a los once años,
cuando ignoraba la vejez, desde luego,
y pensaba que los ancianos
habían nacido así, eran de otro planeta,
o quizá de otra especie,
en modo alguno enemiga
pero distinta, aparte, remota.
Nada que ver con la novedad que yo era
la promesa total que fui (como todo niño.)
la infinita página en blanco
donde la vida escribiría a traición
su novela pésima, su absurdo melodrama
su farsa abyecta.
En larga transición me hundí velozmente
en la decrepitud.
(La madurez pasó sin tocarme.)
Y no perdí la memoria
de la muchacha muerta que ahora
está más joven que nunca
en el videoteip que se cae de viejo.
Me encantó… Gracias. La infinita página en blanco… Su novela pésima… Ni que me conocieras.