1978 – , España (Albacete)
Lo indecible
Bronislaw Maj describe en un poema*
un paisaje con niebla sobre el Vístula.
El Vístula y la niebla ya son en sí el poema.
La música y la historia lo son todo.
El lenguaje lo es todo.
Habla sobre el milagro de poder entenderse
diciendo apenas nada.
Habla sobre el valor simple de un gesto.
Hay un ramo de lirios en el cuarto
que casi puede olerse en las palabras.
Eso también lo es todo.
Líneas curvas conectan sensaciones
con la dulce cadencia de las sílabas.
En el centro reposa
—león blanco nacido del asombro-
con todas sus promesas lo indecible.
del Nuestro sitio en el mundo (2020)
* El poema en cuestión se puede leer aquí.
Tłum. Ada Trzeciakowska
Niewypowiedziane
Bronisław Maj opisuje w wierszu*
widok na zasnutą mgłą Wisłę.
Wisła i mgła stanowią same w sobie wiersz.
Muzyka i historia są wszystkim.
Język jest wszystkim.
Mówi o cudzie rozumienia się
nie mówiąc prawie nic.
Mówi o skromnej wadze gestu.
W pokoju leży bukiet konwalii,
którego zapach można poczuć w słowach.
To również jest wszystkim.
Zakrzywione linie łączą wrażenia
słodką kadencją sylab.
Na środku spoczywa,
niczym biały lew narodzony ze zdumienia,
to co niewypowiedziane i wszystkie jego obietnice.
