1941 – , Estados Unidos
Trad. Silvina López Medin
Tiempo y materiales
Gerhard Richter: Abstrakte Bilder
1.
Formar capas,
como si fuesen la constante de los días:
nevó; hice recados en un escritorio;
una ráfaga blanca volviéndose espesa en la ventana; mi lengua
sabía al pegamento de los sobres.
En este día la luz del sol sobre el ladrillo rojo, árboles desnudos,
nada se agita en el aire helado.
En este día un color borroso en el ajetreo del gimnasio
ahí donde el calor de los cuerpos
se une a la acuosa superficie fría del vidrio.
Hice el amor, preparé curry, hablé por teléfono
con amigos, el que perdió a su hermano
por momentos lloraba y por momentos cavilaba,
como alguien cayéndose y levantándose
y corriendo y cayendo y levantándose.
2.
El objeto de este poema no es aniquil
no es aniq
el objeto de este poema es denunciar un robo,
en curso, de todo
lo que no sea estas palabras
y su disposición en la página.
El objeto d e este poema es denunciar un robo,
en curs o de todo lo que existe
que no sea e stas palabras
y su d isposición en la página.
El objeto de ste poe es denunc un robo
en urs e to o que existe
qu no sea e tas p labras
y su disp sic ón en e la pág
3.
Marcar, cicatrizar, untar, vetear
correr, borronear, arrancar, raspar.
Es decir, “Pintura de acción”
el pintor llega a comportarse como el tiempo.
4.
La errata hería “pinchura”.
(Desgastar.)
5.
O representar el tiempo y pararse fuera
de su urgencia horizontal, por un instante
tener la sensación de estar parado fuera
de esa urgencia verdosa.
6.
Algún gesto vertical entonces, el modo en que la furia
o el deseo pueden hacer pedazos una vida,
alguna herida del color.
Gerhard Richter
Tłum. Mieczysław Godyń
Czas i materiały
Gerhard Richter: Abstrakte Bilder
1.
Nakładać warstwy,
jakby były ciągłością dni.
Padał śnieg; załatwiałem sprawy przy biurku;
Gęstniał biały tuman za oknem; na języku
czułem smak kleju z kopert.
Tego dnia słońce na czerwonych cegłach, nagie drzewa,
nic nie mąci lodowatego powietrza.
Tego dnia ruchoma plama koloru na siłowni
gdzie bijące z ciał ciepło
spotyka się z wodnistą, zimną powierzchnią szkła.
Zrobiłem curry, zrobiłem dobrze ukochanej, rozmawiałem
przez telefon z przyjaciółmi; ten, któremu
umarł brat, płakał i myślał na przemian,
jak ktoś, kto upada i się podnosi,
biegnie, upada i wstaje.
2.
Celem tego wiersza nie jest destruk
nie jest des
Celem tego wiersza jest doniesienie
o kradzieży, właśnie się dokonującej, wszystkiego,
co nie jest tymi słowami
i ich rozmieszczeniem na stronie.
Cele m t ego wiersza jest doniesienie
o kradzieży, właś nie si dok on ącej, wszystkiego,
co istnieje i nie jest ty mi słowami
i ich r ozmie szczeniem nas tronie.
Celem tego wie jest d sienie o krad
właśn do on cej kiego c istnie
i nie je tym s o wam
i ich roz nie m na t stro
3.
Naciąć, skaleczyć, rozmazać, musnąć,
zaplamić, rozmyć, wyżłobić, zdrapać.
„Malarstwo gestu”, malarstwo akcji
– artysta może się zachowywać jak czas.
4.
Z błędem drukarskim
byłoby „artys może za wy ć
jak
(zetrzeć)
5
Albo tłumaczyć czas i stać poza
jego poziomym biegiem, przez moment
mieć uczucie wyjścia poza jego
zielonkawy nurt.
6.
I wtedy jakiś pionowy gest,
zbliżony do gniewu
czy pożądania, które mogą
rozedrzeć życie.
Jakaś rana koloru.
Time and materials
Gerhard Richter: Abstrakte Bilder
1
To make layers,
As if they were a steadiness of days:
It snowed; I did errands at a desk;
A white flurry out the window thickening; my tongue
Tasted of the glue on envelopes.
On this day sunlight on red brick, bare trees,
Nothing stirring in the icy air.
On this day a blur of color moving at the gym
Where the heat from bodies
Meets the watery, cold surface of the glass.
Made love, made curry, talked on the phone
To friends, the one whose brother died
Was crying and thinking alternately,
Like someone falling down and getting up
And running and falling and getting up.
2
The object of this poem is not to annihila
To not annih
The object of this poem is to report a theft,
In progress, of everything
That is not these words
And their disposition on the page.
The object o f this poem is to report a theft,
In progre ss of everything that exists
That is not th ese words
And their d isposition on the page.
The object of his poe is t repor a theft
In rogres f ever hing at xists
Th is no ese w rds
And their disp sit on o the pag
3
To score, to scar, to smear, to streak,
To smudge, to blur, to gouge, to scrape.
“Action painting,” i.e.,
The painter gets to behave like time.
4
The typo would be “paining.”
(To abrade.)
5
Or to render time and stand outside
The horizontal rush of it, for a moment
To have the sensation of standing outside
The greenish rush of it.
6
Some vertical gesture then, the way that anger
Or desire can rip a life apart,
Some wound of color.
