1943 – , Alemania
Trad. Ada Trzeciakowska
Crepúsculo
La paloma que siempre tiene buenas intenciones
y me vuelve loco con su rosario,
una vez agotado su arrullo, desesperada
se posa en la rama del nogal y espera
que la tarde levante frente al mundo
una pesada pared de pizarra. Viejos árboles
con solemnidad reciben la última luz,
como si este día fuera a culminar bien.
Nadie, ningún hombre, sabe en qué creer.
Y nadie se fija en la araña
que imperturbable ante la verdad,
teje su teoría de la belleza.
Tłum. Andrzej Kopacki
Zmierzch
Gołąb, co zawsze chce jak najlepiej
i doprowadza mnie do szału swoim różańcem,
wreszcie wygruchał się do cna, siedzi
jak potępieniec na gałęzi orzechowca i czeka,
aż wieczór postawi przed światem
ciężką ścianę z łupków. Stare drzewa
uroczyście przyjmują ostatnie światło,
jakby ten dzień miał się skończyć dobrze.
Nikt, żaden człowiek, nie wie, w co wierzyć.
I nikt nie baczy na pająka,
który nie ulegając urokowi prawdy,
snuje swoją teorię piękna.
Obra de Tomás Saraceno.
Dämmerung
Die Taube, die immer nur das Beste will
und mich verrückt macht mit ihrem Rosenkranz,
sie sitzt jetzt leergegurrt und heillos
auf einem Ast des Nußbaums und wartet,
daß der Abend seine schwere Wand aus Schiefer
vor die Welt stellt. Die alten Bäume
nehmen feierlich das letzte Licht entgegen,
als sollte dieser Tag ein gutes Ende haben.
Kein Mensch weiß, was er glauben soll.
Und keiner achtet auf die Spinne,
die unbeeindruckt von der Wahrheit
an ihrer Theorie der Schönheit webt.
Nadie, ningún hombre, sabe en qué creer.
Y nadie se fija en la araña
que imperturbable ante la verdad,
teje su teoría de la belleza
Fascinante, estos versos…gracias!!!!