1927-2019, EE. UU
Trad. Ada Trzeciakowska
Una puerta
Caminas
cargando sobre tus hombros
una puerta de cristal
de alguna casa por encontrar
no tiene picaporte
no la puedes asegurar
ni la puedes apoyar
y rezas por favor no dejes que
caiga por favor por favor
no me dejes
soltarla
porque te ahogarías en los pedazos
como en el agua
entonces sigues caminando con las manos heladas
adheridas a las alas de cristal
con el viento
mientras que debajo de la puerta junto a los pies
los cielos están marchando
como agua baja dentro de la campana
aquellos cielos te están buscando
lo han abandonado todo
quieren que los recuerdes
quieren escribir una última frase
sobre ti
ti
sin embargo se va borrando
necesitan tus oídos
y no puedes oírlos
necesitan tus ojos
pero no puedes mirar hacia arriba
ahora
necesitan tus pies oh
necesitan tus pies
para continuar
han mandado a por ti sus pájaros oscuros
cada uno el último
como una sombra de puertas llamando llamando
fluyendo
en otra dirección
y eso suena a despedida
Broken mirrors por Bing Wright
Tłum. Franek Wygoda
Drzwi
Idziesz
niosąc na ramionach
szklane drzwi
do jakiegoś nieznalezionego domu
nie ma klamki
nie możesz ich ubezpieczyć
ani postawić
i modlisz się błagam żebym nie
upadł błagam żebym
ich nie
upuścił
bo byś utonął w kawałkach
jak woda
więc idziesz z rękami przymarzniętymi
do szklanych skrzydeł
na wietrze
gdy przez drzwi w czasie wraz z twymi stopami
maszerują niebiosa
jak woda w dół kielicha dzwonu
te niebiosa cię szukają
rzuciły wszystko
chcą byś o nich pamiętał
chcą wypisać jakąś ostatnią frazę
na tobie
tobie
ale ciągle je zmywa
potrzebują twoich uszu
ale ich nie słyszysz
potrzebują twoich oczu
ale teraz nie możesz patrzeć
w górę
potrzebują twoich stóp oh
potrzebują twoich stóp
by iść dalej
wysłały po ciebie swoje ciemne ptaki
a każdy ostatni
jak cienie drzwi wołają wołają
szybują
w przeciwną stronę
i brzmi to jak pożegnanie
A Door
You walk
carrying on your shoulders
a glass door
to some house that’s not been found
there’s a no handle
you can’t insure it
can’t put it down
and you pray please let me not
fall please please let
me not drop
it
because you’d drown like water
in the pieces
so you walk on with yours hands frozen
to your glass wings
in the wind
while down the door in time with your feet
skies are marching
like water down the inside of a bell
those skies are looking for you
they’ve left everything
they want you to remember them
they want to write some last phrase
on you
you
but they keep washing off
they need your ears
you can’t hear them
they need your eyes
but you can’t look up
now
they need your feet oh
they need your feet
to go on
they send out their dark birds for you
each one the last
like a shadow of doors calling calling
sailing
on the other way
so it sounds like good-bye