Gonzalo Rojas

1916-2011, Chile

El principio y el fin

Cuando abro en los objetos la puerta de mí mismo:
¿quién me roba la sangre, lo mío, lo real?
¿Quién me arroja al vacío
cuando respiro? ¿Quién
es mi verdugo adentro de mí mismo?

Oh Tiempo. Rostro múltiple.
Rostro multiplicado por ti mismo.
Sal desde los orígenes de la música. Sal
desde mi llanto. Arráncate la máscara riente.
Espérame a besarte, convulsiva belleza.
Espérame en la puerta del mar. Espérame
en el objeto que amo eternamente.

Guillermo Pérez Villalta: El rumor del tiempo; Artista viendo un libro de arte; Vida (Descendimiento);

Tłum. Ada Trzeciakowska

Początek i koniec

Kiedy w przedmiotach otwieram drzwi do siebie samego:
kto pozbawia mnie krwi, tego co moje, co rzeczywiste?
Kto strąca mnie w przepaść
gdy oddycham? Kim
jest ten kat wewnątrz mnie?

Och Czasie. Złożone oblicze.
Oblicze rozmnożone przez siebie samego.
Wyjdź ze źródeł muzyki. Wyjdź
z mego płaczu. Zerwij roześmianą maskę.
Czekaj mnie bym cię ucałował, konwulsyjne piękno.
Czekaj mnie u bram morza. Czekaj mnie
w przedmiocie ukochanym na wieki.