1930 – , Estados Unidos
Trad. José Luis Regojo
La llamada de lo salvaje
El pesado viejo en su cama por la noche
Oye el canto del Coyote
en la pradera.
Todos los años trabajó en el rancho la mina y el bosque.
Católico,
Californiano autóctono.
y los Coyotes aúllan para sus
Ochenta años.
Llamará al trampero
Gubernamental
Que pone trampas de hierro a los Coyotes,
Mañana.
Mis hijos perderán esta
Música que acaban de empezar
A amar.
Los que iban de ácido de las ciudades
Convertidos en Gurú o Swami,
Hacen penitencia con brillantes
Ojos dopados, y dejan de comer carne.
En los bosques de Norteamérica
La tierra del Coyote y del Águila,
Sueñan con la India, con
los éxtasis asexuados siempre benditos.
Y duermen en cúpulas
Geodésicas con calefacción de aceite,
Que se pegaron como verrugas
Al bosque.
Y el canto del Coyote
se silencia
porque temen
la llamada
de lo salvaje.
Y vendieron sus cedros vírgenes,
los árboles más altos en kilómetros
A un leñador
Que les dijo,
«Los árboles están llenos de bichos».
El Gobierno decidió finalmente
Declarar la guerra sin cuartel. La derrota
es Anti-Americana.
Y enfilaron hacia el aire,
Sus mujeres con ellos
con sus peinados exóticos
pintan con esmalte de uñas los
disparadores de los cañones.
Y nunca volvieron,
pues descubrieron que
el suelo
es pro-comunista. Y sucio.
Y los insectos aliados del Viet Cong.
Así que bombardean y bombardean
Día tras día, en todo el planeta
ciegan gorriones
revientan tímpanos de búhos
astillan troncos de cerezo
retuercen y curvan
intestinos de ciervos
en las rocas polvorientas, fragmentadas.
Todos estos norteamericanos en ciudades especiales en el cielo
Descargando venenos y explosivos
Por Asia primero,
y luego Norteamérica,
Una guerra contra la tierra.
Cuando terminen, ya no quedará
un lugar
para que se esconda un Coyote
mensaje
Me gustaría decir que
El Coyote estará siempre
En tu interior
Pero no es verdad.
En las fotos: fotógrafo y poeta norteamericano Walter Chappell (1925-2000)
Tłum. Agata Korbel
Zew dzikości
Ciężki stary człowiek nocą w swoim łóżku
Słyszy śpiewającego Kojota
na łące za domem.
Całe te lata harował, drążył, ciął.
Katolik.
Z Kalifornii.
a Kojoty wyją w jego
Osiemdziesiątym roku.
Wezwie Rządowego
Trapera
Który używa żelaznych potrzasków na Kojoty Jutro.
Moi synowie utracą tę
Muzykę, którą dopiero zaczęli
Kochać.
Byli kwasowcy z miast
Nawróceni na Guru lub Swami
Odprawiają pokutę ze szklistymi
Zaćpanymi oczami, i odrzucają mięso.
W lasach Północnej Ameryki
Ziemi Kojota i Orła,
Marzą o Indiach, o
wiecznie błogich, bezpłciowych wyżynach.
I śpią w ogrzewanych ropą
Geodezyjnych kopułach, które
Wetknięto jak brodawki
Między drzewa.
A śpiew Kojota
zatrzaśnięto
ze strachu
przed zewem
dzikości.
I sprzedali swoje dziewicze cedry,
najwyższe drzewa w okolicy
Drwalowi,
który powiedział.
„Drzewa są pełne robactwa”.
Wreszcie Rząd zadecydował,
Że tę wojnę trzeba wygrać. Klęska
jest nieamerykańska.
I wznieśli się w powietrze
Ze swoimi kobietami.
o natapirowanych włosach
smarującymi lakierem
przyciski spustowe.
I nad ziemią górowali
gdyż uznali
że była
prokomunistyczna. I brudna.
A owady trzymają stronę Wiet Kongu.
Więc bombardują i bombardują
Dzień po dniu, od bieguna do bieguna
wróble ślepną
sowy głuchną
pnie wiśniowe pękają
plączą i supłają się
jelenie jelita
w zakurzonych, drżących skałach.
Wszyscy ci Amerykanie w specjalnych podniebnych miastach
Ciskają bomby i trucizny.
Najpierw Azja,
Potem Ameryka Północna.
Wojna przeciwko ziemi.
Kiedy się skończy nie będzie już
miejsca
Na kryjówkę dla Kojota
wiadomość
Chciałbym powiedzieć
Że kojot jest na zawsze
W tobie.
Ale to nie jest prawda.
The Call of the Wild
The heavy old man in his bed at night
Hears the Coyote singing
in the back meadow.
All the years he ranched and mined and logged.
A Catholic.
A native Californian.
and the Coyotes howl in his
Eightieth year.
He will call the government
Trapper
Who uses iron leg-straps on Coyotes,
Tomorrow.
My son will lose this
Music they have just started
To love.
The ex acid-heads from the cities
Converted to Guru or Swami,
Do penance with shiny
Dopey eyes, and quit eating meat.
In the forests of North America,
The land of Coyote and Eagle,
They dream of India, of
forever blissful sexless highs.
And sleep in oil-heated
Geodesic domes, that
Were stuck like warts
In the woods.
And the Coyote singing
is shut away
for they fear
the call
of the wild.
And they sold their virgin cedar trees,
the tallest trees in miles,
To a logger,
Who told them,
‘Trees are full of bugs.”
The Government finally decided
To wage the war all-out. Defeat
is Un-American.
And they took to the air,
Their women beside them
in bouffant hairdos
putting nail-polish on the
gunship cannon-buttons.
And they never came down
for they found,
the ground
is Pro-Communist. And dirty.
And the insects side with the Viet Cong.
So they bomb and they bomb
Day after day, across the planet
blinding sparrows
breaking the ear-drums of owls
splintering trunks of cherries
twining and looping
deer intestines
in the shaken, dusty, rocks.
All these Americans up in special cities in the sky
Dumping poisons and explosives
Across Asia first,
And next North America,
A war against earth.
When it’s done there’ll be
no place
A Coyote could hide.
envoy
I would like to say
Coyote is forever
Inside you.
But it’s not true.
