1958 – , Colombia
El vaso de agua
Esa tendencia a traicionar, a mentir y a ser perfectamente franca. A esconderte o a mostrarte mucho. Ese cuidado de cuidarte tanto para acabar narrando tu historia, tu verdad con pelos y señales a un desconocido. Esas ganas de huir, de salir corriendo cuando alguien muestra que empieza a conocerte, aunque no te reveles. Ese vértigo de quedarte. Esa indomable sed de alguien y de no estar con nadie. De envolver las caricias en palabras. Esas ganas de cambiar sin renunciar a nada. Esa hambre de imposibles. ¿Cómo pensar en esta confusión contradictoria? Es verdad y mentira, está bien y está mal y no hay salida. Nada que hacer. Tómate un vaso de agua.
Una de bellas y tiernas recetas reunidas en Tratado de culinaria para mujeres tristes
Mi videopoema adaptación del texto de H. A. Faciolince
Szklanka wody
Ta skłonność do zdrady, kłamstwa i bycia doskonale szczerą. Do ukrywania się lub zbytniego pokazywania. To dbanie by być uważnym i skończyć opowiadając ze szczegółami własną historię, własną prawdę obcemu człowiekowi. Te chęci by uciec, wybiec, kiedy okazuje się, że ktoś zaczyna cię znać, choć wcale się nie odsłoniłaś. Ten zawrót głowy, by zostać. To nieposkromione pragnienie kogoś i zarazem nie bycia z nikim. Obwinięcia pieszczot w słowa. Te chęci zmiany, ale bez rezygnowania z niczego. Ten głód tego co niemożliwe. Jak można myśleć pośród takiej gmatwaniny sprzeczności? To prawda i kłamstwo, jest dobrze a źle i nie ma wyjścia. Nic nie da sie zrobić. Lepiej wypij szklankę wody.
Jeden z przepisów zawartych w Traktacie o kulinariach dla smutnych kobiet
Fotografía de Denise Grunstein
Así somos, descritocon lasencillez que otroga veracidad….