1946-2014, Polonia/EE.UU.
Trad. Ada Trzeciakowska
Vacío
Algún día yo sola entraré en ti, como una mano
en el Guante. Como él, planificaré tus
formas y movimientos. Y a través de tu piel
apenas notaré las arrugas del granito y grava.
Tú, tan deshabitado eres una morada para mí
-cien veces supuesta-; yo, tan ausente
en tus tenebrosos pasajes, rincones secretos,
en sus resonancias vacías, si tocas sordamente.
En las tinieblas aumentarme, multiplicarme en
cada dirección dentro de ti. Un día. Aún crees
que eres y un instrumento en su estuche.
Solo yo voy a ser tus palabras.
Laura Splan, Gloves (2009)
Pusty
Kiedyś ja sama w ciebie wejdę, niczym ręka
w Rękawiczkę. Jak ona, zaplanuję twoje
kształty i poruszenia. I przez twoją skórę
ledwie wyczuję żwir i popękany granit.
Ty, tak opustoszały pomieszczeniem dla mnie,
po stokroć przypuszczonej; ja, tak nieobecna
w twoich półmrocznych przejściach, zakamarkach tajnych,
w ich pustych odebrzmieniach, gdy uderzyć głucho.
W mroku rozszerzyć siebie, rozmnożyć na wszystkie
strony w tobie. Dopiero kiedyś. Jeszcze wierzysz,
żeś jest i instrumentem wewnątrz futerału.
To ja dopiero będę twoimi słowami.