Trad. Ada Trzeciakowska
1953 – , Polonia
***
Tantos versos bellos sobre el fin del mundo.
¿Y si la belleza prolonga la vida?
¿O quizá es ella el morir?
(No respires,) pongámosla sobre las piedras
bajo los pies de gente que yerra
y miremos cómo luce en los cielos el infinito
tiempo del fin.
Foto propia
***
Tyle pięknych wierszy o końcu świata.
A może to piękno przedłuża życie?
Czy też właśnie jest umieraniem?
(Nie oddychaj,) Połóżmy je na kamienie
pod stopami błądzących ludzi
i patrzmy, jak świeci w niebiosach nieskończony
czas końca.
