1962 – , España
Temblor en la pinada
ACOSTADO en la tierra
que no me reconoce
la brisa me susurra en la pinada
verdades que ignoraba el pensamiento,
que todo será arder en la angostura
del ser y del no ser en apariencias
si exijo una respuesta a la razón.
Si aspiras esta hierba que te acepta
y te alcanza el milagro
de su aroma real
sabrás que ya no sirven bajo el cielo
voluntad ni respuestas ni abandono.
Tan sólo, desde el fondo, tus latidos
al amparo de aquello que no está
acogen esta luz
desmoronada y libre,
el resplandor oculto de tus días.
Tan sólo las preguntas incapaces
te muestran la humareda del amor,
la música del tiempo,
la inútil majestad
de aquello que hemos sido.
Yo soy el amor de Luca Guadagnino (2011)
Tłum. Ada Trzeciakowska
W sosnowym lasku dreszcz
Przytulonemu do ziemi
która mnie nie rozpoznaje
bryza szepcze mi wśród sosen
prawdy myśli nieznane, że
wszystko z pozoru spłonie
w szczelinie między bytem i niebytem
gdy zażądam odpowiedzi od rozumu.
Gdy oddychasz trawą, które Cię przyjmuje
i dosięga Cię cud
jej prawdziwej woni
zrozumiesz, że nie są Ci już potrzebne pod tym niebem
ani wola ani odpowiedzi ani zaniechanie.
Tylko, z głębi, uderzenia serca
pod osłoną tego czego nie ma
przyjmują to światło
rozkruszone i wolne,
ukryty blask twoich dni.
Tylko nieudolne pytania
ukazują chmurę miłości,
muzykę czasu,
zbędny majestat
tego czym byliśmy.
