1929-2000, España
Latitud
No quiero más que estar sobre tu cuerpo
como lagarto al sol los días de tristeza.
Se disuelve en el aire el llanto roto,
al pie de las estatuas
recupera la hiedra
y tu mano me busca
por la piel de tu vientre
donde duermo extendido.
El pensamiento melancólico
se tiende, cuerpo, a tus orillas,
bajo el temblor del párpado, el delgado
fluir de las arterias,
la duración nocturna del latido,
la luminosa latitud del vientre,
a tu costado, cuerpo, a tus orillas,
como animal que vuelve a sus orígenes.
Henri Rousseau El sueño (1910)
Tłum. Ada Trzeciakowska
Szerokość
Chcę tylko ułożyć się na twoim ciele
jak jaszczurka na słońcu w dni smutku.
Rozpływa się w powietrzu przerwany szloch,
stopy posagów
odzyskuje bluszcz
a twoja dłoń szuka mnie
na skórze na brzuchu twoim
gdzie śpię wyciągnięty.
Melancholijne myśli
rozciągają się, ciało, nad twoim brzegiem,
pod drżeniem powieki, szczupły
strumień arterii,
nocne trwanie serca bicia,
świetlista szerokość brzucha,
u twojego boku, ciało, nad twoim brzegiem,
jak zwierzę, które powraca do swych źródeł.
