1960 – , Polonia
Trad. Ada Trzeciakowska
Hasta sangrar
A Joanna
Nunca te lo dije,
a nuestras espaldas se arruga
el celofán, se acaba el mundo; pero sigamos
cogidos de la mano, sigamos besándonos;
(me podrías dejar preñado,
con gusto daría a luz algo en agonía)
Enrollan las alfombras de hierba, apagan las luces
al final de la calle; solamente tu
sangre es real,
no soy capaz de rasparla de la colcha
Paco Pomet Styx (2012)
Do krwi
Joannie
Nie mówiłem ci tego nigdy,
za naszymi plecami marszczy się
celofan, kończy świat; ale trzymajmy się
za ręce, całujmy;
(mogłabyś mi zrobić dziecko,
ja bym coś chętnie urodził w bólach).
Zwijają dywan trawy, gaszą światła
na końcu ulicy; tylko twoja
krew jest prawdziwa,
nie mogę zdrapać jej z kołdry.
