1938-1988, EE. UU.
Trad. Jaime Priede
Los desnudos de Bonnard
Su mujer. La retrató durante cuarenta años.
Una y otra vez. El desnudo del último cuadro
es el mismo desnudo del primer cuadro. Su mujer.
Cuando recordaba su juventud. Cuando era joven.
Su mujer en la bañera. En el tocador
frente al espejo. Sin ropa.
Su mujer se cubre los pechos con las manos
y mira el jardín a través de la ventana.
El sol desparrama tibieza y color.
Florecen allí todas las especies.
Ella, joven, precavida, deseable.
Cuando murió, siguió pintando un tiempo.
Unos pocos paisajes. Luego se murió.
Lo enterraron junto a ella.
Su joven esposa.
Trad. Ada Trzeciakowska
Akty Bonnarda
Jego żona. Malował ją przez czterdzieści lat.
Raz za razem. Akt z ostatniego obrazu
jest tym samym pierwszym aktem. Jego żony.
Takiej jaką zapamiętał z młodości. Jej młodości.
Jego żona w wannie. Przy toaletce
naprzeciw lustra. Rozebrana.
Jego żona na rękami na piersiach
zapatrzona w ogród.
Słońce promienieje ciepłem i kolorem.
Każde żywe stworzenie rozkwita.
Ona młoda drżąca i najbardziej pociągająca.
Po jej śmierci, malował jakiś czas jeszcze.
Kilka pejzaży. Później zmarł.
Pochowano go obok niej.
Jego młodej żony.
Bonnard’s nudes
His wife. Forty years he painted her.
Again and again. The nude in the last painting
the same young nude as the first. His wife.
As he remembered her young. As she was young.
His wife in her bath. At her dressing table
in front of the mirror. Undressed.
His wife with her hands under her breasts
looking out on the garden.
The sun bestowing warmth and color.
Every living thing in bloom there.
She young and tremulous and most desirable.
When she died, he painted a while longer.
A few landscapes. Then died.
And was put down next to her.
His young wife.
