Fernando Pessoa

1888-1935, Portugal

Trad. Pablo del Barco

Poemas de Alberto Caeiro

El guardador de rebaños. XXVIII

Leí hoy casi dos páginas
del libro de un poeta místico
y reí como quien ha llorado mucho.

Los poetas místicos son filósofos enfermos,
y los filósofos son hombres locos.

Porque los poetas místicos dicen que las flores sienten
y dicen que las piedras tienen alma
y que los ríos tienen éxtasis bajo la luna.

Pero, si sintieran, las flores no serían flores,
serían personas;
y si las piedras tuvieran alma, eran cosas vivas, no
————-eran piedras;
y si los ríos tuvieran éxtasis bajo la luna,
los ríos serían hombres enfermos.

Es necesario no saber lo que son flores y piedras y ríos
para hablar de sus sentimientos.
Hablar del alma de las piedras, de las flores, de los ríos,
es hablar de sí mismo y de sus falsos pensamientos.
Gracias a Dios que las piedras sólo son piedras
y que los ríos no son sino ríos,
y que las flores son apenas flores.

En cuanto a mí, escribo la prosa de mis versos
y estoy contento
porque sé que comprendo la Naturaleza por fuera;
y no la comprendo por dentro
porque la Naturaleza no tiene adentro;
si no, no era Naturaleza

Foto propia

Tłum. Ada Trzeciakowska

Opiekun stad. XXVIII

Przeczytałem dziś prawie dwie strony
z księgi pewnego poety mistyka
i zaśmiałem się jak ktoś, kto przepłakał wiele.

Poeci mistycy są cierpiącymi filozofami
a filozofowie ludźmi udręczonymi.

Gdyż poeci mistycy mówią, że kwiaty odczuwają,
mówią, że kamienie posiadają duszę
a rzeki doznają ekstazy w świetle księżyca.

A przecież, gdyby czuły, kwiaty nie byłyby kwiatami,
tylko ludźmi;
gdyby kamienie posiadały duszę, byłyby ożywionymi rzeczami, nie
————– byłyby kamieniami;
zaś gdyby rzeki doznawały ekstazy w świetle księżyca,
rzeki byłby cierpiącymi ludźmi.

Koniecznym jest ignorować czym są kwiaty, kamienie i rzeki,
by móc mówić o ich uczuciach.
Mówienie o duszy kamieni, kwiatów i rzek,
to mówienie o samym sobie i fałszywych myślach.

Dziękujmy Bogu za to, że kamienie są tylko kamieniami
i że rzeki nie są niczym innym jak tylko rzekami,
i że kwiaty są zaledwie kwiatami.
Jeśli o mnie chodzi, piszę prozą moje wersy
i jestem kontent,
gdyż wiem, że rozumiem Przyrodę od zewnątrz;
i nie rozumiem od środka
bo Przyroda nie ma środka:
inaczej nie byłaby Przyrodą.

Foto propia
O guardador de rebanhos. XXVIII

Li hoje quase duas páginas
Do livro dum poeta místico,
E ri como quem tem chorado muito.

Os poetas místicos são filósofos doentes,
E os filósofos são homens doidos.

Porque os poetas místicos dizem que as flores sentem
E dizem que as pedras têm alma
E que os rios têm éxtasis ao luar.

Mas as flores, se sentissem, não eram flores,
Eram gente;
E se as pedras tivessem alma, eram coisas vivas, não
————– eram pedras;
E se os rios tivessem éxtasis ao luar,
Os rios seriam homens doentes.

É preciso não saber o que são flores e pedras e ríos
Para falar dos sentimentos deles.
Falar da alma das pedras, das flores, dos ríos,
Ê falar de si próprio e dos seus falsos pensamentos.

Graças a Deus que as pedras são só pedras,
E que os rios não são senão ríos,
E que as flores são apenas flores.
Por mim, escrevo a prosa dos meus versos
E fico contente,
Porque sei que compreendo a Natureza por fora;
E não a compreendo por dentro
Porque a Natureza não tem dentro;
Senão não era a Natureza

Deja un comentario

Related Post

Edith SödergranEdith Södergran

1892-1923, Finlandia/Suecia (Carelia) Trad. Neila García La Luna Todo lo que está muerto es maravillosoe inefable:una hoja muerta y una persona muertay la esfera lunar.Y todas las flores conocen un

George SteinerGeorge Steiner

1929-2020 Francia/Gran Bretaña/Estados Unidos Trad. María Condor Diez (posibles) razones para la tristeza del pensamiento (I) La infinitud del pensamiento es también una «infinitud incompleta». Está sometida a una contradicción interna para la que