1954- , Holanda
Trad. Ada Trzeciakowska
Evolución
Si Dios fuese huevo,
si el seis fuese el nueve…
Si el tiempo nunca fuese medido,
sino matado en los jardines de las delicias cultivados por nosotros.
Si nunca hubiéramos tomado nada,
solo dado.
Si supiéramos perdonar,
olvidar
y reorganizar los patrones.
Si nunca hubieras lanzado la piedra
o desintegrado el átomo
o comido la manzana…
Si…
Si yo hubiera quedado solo, encadenado
sin sentir nada,
sin poder ver nada dentro de mi cabeza…
Si hubiéramos compartido,
en vez de almacenar solamente.
Si nunca hubiéramos vivido…
Si…
Si un día hubiéramos…
Si nunca, nunca jamás tocamos la tierra,
sino volamos sin destino,
lloramos sin motivo
y nos perdemos aunque sea por un segundo en la belleza de todo aquello…
Entonces
a lo mejor
en la próxima vida
podríamos ser delfines.
Mi montaje, adaptación de esta canción: he compilado fragmentos de Escenas de «The tree of life» de Terrence Malick (2011), «Altered States» de Ken Russell (1980), «Encounters at the End of the World» de Werner Herzog (2007).
Ewolucja
Gdyby Bóg był jajkiem,
gdyby szóstka była dziewiątką…
Gdyby nie mierzyć czasu,
tylko zabijać go w ogrodach rozkoszy przez nas zasadzonych.
Gdybyśmy niczego nie brali,
tylko dawali…
Gdybyśmy umieli przebaczyć,
zapomnieć
i stworzyć nowe wzorce.
Gdybyś nie cisnął tego kamienia
nie rozszczepił jądra atomu
nie zjadł jabłka…
Gdyby…
Gdybym pozostał samotny w kajdanach,
nic nie widząc,
nic nie czując…
Gdybyśmy dzielili się z innymi,
zamiast gromadzić.
Gdybym nigdy nie żył.
Gdyby…
Gdybyśmy…
Gdybyśmy nigdy, przenigdy nie dotykali ziemi
lecz latali bez celu,
płakali bez przyczyny
i zatracili się choćby na sekundę w pięknie tego wszystkiego…
Wtedy
może
w następnym życiu
bylibyśmy delfinami.
Evolution
If God was egg,
if six were nine…
If time was never measured,
only killed in pleasure gardens of our making.
If we’d never taken anything,
but only given…
If we could forgive,
forget
and rearrange the patterns.
If you’d never thrown a stone
or split the atom
ate the apple…
if…
If I’d stayed alone in shackles
feeling nothing,
seeing nothing in my head…
If we’d shared
instead of just collecting.
If we’d never lived…
If…
If we’d ever…
If we never never, never land
but fly without a destination,
cry without a cause,
and lose ourselves for just a second at the beauty of it all…
Then
maybe
in the next life
we’d be dolphins.
Segunda versión del vídeo, en negativo y retoque posterior de los colores.
