1971 – , España
Aquí les dejo una señal. Habrá un pequeño despertar
en cada cosa, replegado en el frío azucarado
de la noche, cuando lleguen los pájaros.
Todos serán, un día, aquel perfil
que dibujó el espejo del pasillo.
Esta será la victoria.
El triunfo de la idea,
el estallido final de los átomos
que se entrelazan absurdos y se chocan
como la gente en las plazas.
Luego los hombres abonarán las páginas
y la memoria. Entenderán
que no hay respuestas para todo.
Que todo tiende a ene cada noche.
Que las mentiras se anexionan como rémoras
a la epidermis de las cosas
y que al final de todo está la tierra o el agua tibia
o el plancton de unos ojos de mujer.
Aquí les dejo una señal que ya no es mía.
Acérquenla despacio a una bombilla de limón
y cuando miren al trasluz,
descubrirán otra distinta.
Cierren luego los ojos
En Uno solo. Cuaderno de apuntes en «Lágrimas» (2014)
EL HOMBRE INSCRITO EN EL LABERINTO @ aquilino gonzález
Tłum. Ada Trzeciakowska
Proszę oto znak. Każda rzecz dozna niewielkiego
przebudzenia, poskładanego w ocukrzonym zimnie
nocy, kiedy przylecą ptaki.
Wszyscy będą, pewnego dnia, tamtym profilem
zarysowanym przez lustro w korytarzu.
To właśnie będzie zwycięstwo.
Tryumf idei,
ostateczny wybuch atomów,
które splatają się absurdalne i zderzają się
jak ludzie na placach.
Potem ludzie użyźnią strony
i pamięć. Zrozumieją
że nie ma odpowiedzi na wszystko.
Że nocą wszystko dąży do n.
Że kłamstwa przywierają jak trudności
do naskórka rzeczy
i że na końcu wszystkiego jest ziemia lub ciepła woda
lub plankton o oczach kobiety.
Proszę oto znak, który dłużej nie jest mój.
Przybliżcie go powoli do żarówki z cytryny
i kiedy popatrzycie pod światło,
odkryjecie kolejny, zupełnie różny.
Zamknijcie później oczy.